Page 30 - การคุ้มครองผู้บริโภคด้านยาและสุขภาพสำหรับประชาชน

“ผู้ประกอบธุรกิจ” หมายความว่า ผู้ประกอบธุรกิจตามกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองผู้บริโภคและให้
หมายความรวมถึงผู้ประกอบการตามกฎหมายเกี่ยวกับความรับผิดต่อความเสียหายที่เกิดขึ้นจากสินค้าที่ไม่

ปลอดภัยด้วย

มาตรา 8 ในกรณีมีปัญหาว่าคดีใดเป็นคดีผู้บริโภคหรือไม่ ให้ประธานศาลอทธรณ์เป็นผู้วินิจฉัย ค า
ุ
วินิจฉัยของประธานศาลอุทธรณ์ให้เป็นที่สุด

มาตรา 11 ประกาศ โฆษณา ค ารับรอง หรือการกระท าด้วยประการใด ๆ ของผู้ประกอบธุรกิจซึ่งท า

ให้ผู้บริโภคเข้าใจได้ในขณะท าสัญญาว่าผู้ประกอบธุรกิจตกลงจะมอบให้ หรือจัดหาให้ซึ่งสิ่งของ บริการ หรือ
ื่
สาธารณูปโภคอนใด หรือจะด าเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งให้แก่ผู้บริโภคเพอเป็นการตอบแทนที่ผู้บริโภคเข้าท า
ื่
ิ่
ึ้
สัญญา หรือข้อตกลงใด ๆ ที่ผู้ประกอบธุรกิจจะให้สิทธิประโยชน์แก่ผู้บริโภคเพมเติมขนจากทได้ท าสัญญาไว้ ให้
ี่
ถือว่าข้อความ การกระท าหรือข้อตกลงดังกล่าวเป็นส่วนหนึ่งของสัญญาระหว่างผู้บริโภคกับผู้ประกอบธุรกิจ ซึ่ง
ผู้บริโภคสามารถน าสืบพยานบุคคล หรือพยานหลักฐานเกี่ยวกับข้อตกลงดังกล่าวได้ ถึงแม้ว่าการท าสัญญาเช่น

ว่านั้นกฎหมายจะก าหนดว่าต้องท าเป็นหนังสือหรือมีหลักฐานเป็นหนังสือและไม่ปรากฏข้อตกลงนั้นในหนังสือ

ที่ได้ท าขึ้นก็ตาม

มาตรา 12 ในการใช้สิทธิแห่งตนก็ดี ในการช าระหนี้ก็ดี ผู้ประกอบธุรกิจต้องกระท าด้วยความสุจริต

โดยค านึงถึงมาตรฐานทางการค้าที่เหมาะสมภายใต้ระบบธุรกิจที่เป็นธรรม

มาตรา 13 ในกรณีที่ความเสียหายเกิดขึ้นต่อชีวิต ร่างกาย สุขภาพ หรืออนามัย โดยผลของสารที่

สะสมอยู่ในร่างกายของผู้บริโภคหรือเป็นกรณีที่ต้องใช้เวลาในการแสดงอาการ ผู้บริโภคหรือผู้มีอานาจฟองคดี
้

แทนผู้บริโภคต้องใช้สิทธิเรียกร้องภายในสามปีนับแต่วันที่รู้ถึงความเสียหายและรู้ตัวผู้ประกอบธุรกิจที่ต้องรับ
ผิด แต่ไม่เกินสิบปีนับแต่วันที่รู้ถึงความเสียหาย

ึ
มาตรา 14 ถ้ามีการเจรจาเกี่ยวกับค่าเสียหายที่พงจ่ายระหว่างผู้ประกอบธุรกิจและผู้บริโภคหรือผู้มี
้

อานาจฟองคดีแทนผู้บริโภค ให้อายุความสะดุดหยุดอยู่ไม่นับในระหว่างนั้นจนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้บอกเลิก
การเจรจา

้
มาตรา 17 ในกรณีที่ผู้ประกอบธุรกิจจะฟองผู้บริโภคเป็นคดีผู้บริโภคและผู้ประกอบธุรกิจมีสิทธิเสนอ
ค าฟ้องต่อศาลที่ผู้บริโภคมีภูมิล าเนาอยู่ในเขตศาลหรือต่อศาลอื่นได้ด้วย ให้ผู้ประกอบธุรกิจเสนอค าฟองต่อศาล
้
ที่ผู้บริโภคมีภูมิล าเนาอยู่ในเขตศาลได้เพียงแห่งเดียว

มาตรา 19 ให้คณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภคหรือสมาคมที่คณะกรรมการคุ้มครองผู้บริโภครับรอง

ตามกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองผู้บริโภค มีอานาจฟองและด าเนินคดีผู้บริโภคแทนผู้บริโภคได้โดยให้น า

้
บทบัญญัติเกี่ยวกับการฟ้องและการด าเนินคดีแทนตามกฎหมายดังกล่าวมาใช้บังคับโดยอนุโลม

มาตรา 43 ในคดีผู้บริโภค เมื่อศาลวินิจฉัยชี้ขาดคดีหรือจ าหน่ายคดีเสียจากสารบบความ หาก

ข้อเท็จจริงปรากฏแก่ศาลว่ายังมีสินค้าที่ได้จ าหน่ายไปแล้วหรือที่เหลืออยู่ในท้องตลาดอาจเป็นอนตรายต่อชีวิต
ั

17