Page 104 - การคุ้มครองผู้บริโภคด้านยาและสุขภาพสำหรับประชาชน
P. 104

ตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 ได้แบ่งยาเสพติดให้โทษแบ่งออกเป็น 5 ประเภท
                  ได้แก  ่

                                                                           ี
                                                                                                          ั
                         (1)  ประเภทที่ 1 ยาเสพติดให้โทษชนิดร้ายแรง เช่น เฮโรอน แอลเอสดี แอมเฟตามีน และอนุพนธ์
                  ทั้งสิ้น 15 ชนิด เป็นต้น ตัวที่ส าคัญ คือ เมทแอมเฟตามีน (ยาบ้า) เมทิลีนไดออกซีเมทแอมเฟตามีน หรือ
                                               ี
                  MDMA (ยาอี) และเมทิลีนไดออกซแอมเฟตามีน หรือ MDA (ยาเลิฟ) เนื่องจากก าลังแพร่ระบาดอย่างรุนแรงใน
                  ปัจจุบัน มีบทลงโทษสูงสุดส าหรับผู้เสพผู้จ าหน่าย ผู้ครอบครอง น าเข้าและส่งออกยาเสพติดให้โทษประเภทนี้
                  ไม่ใช้ประโยชน์ทางการแพทย์แต่อย่างใด

                                                                                                           ี
                                      ี่
                         (2)  ประเภทท 2 ยาเสพติดให้โทษทั่วไปและยังมีการน ามาใช้ประโยชน์ในทางการแพทย์ เช่น มอร์ฟน
                       ี
                                                                                                ื่
                              ี
                  โคเดอนโคเคอน ฝิ่นยา เมทาโดน เป็นต้น ถึงแม้ยาเสพติดให้โทษประเภทนี้สามารถน ามาใช้เพอประโยชน์ทาง
                  การแพทย์ได้แต่ก็มีฤทธิ์เสพติดและโทษมากดังนั้นต้องใช้ภายใต้ความควบคุมของแพทย์ และใช้ในเฉพาะกรณีที่
                  จ าเป็นเท่านั้น

                         (3)  ประเภทที่ 3 ยาเสพติดให้โทษทมีลักษณะเป็นต ารับยาและมียาเสพติดให้โทษประเภท 2 ผสมอยู่
                                                        ี่
                                                                                                      ี
                  ด้วยและได้ขึ้นทะเบียนต ารับต่อส านักงานคณะกรรมการอาหารและยาแล้ว เช่น ยาแก้ไอผสมโคเดอน ยาแก้
                  ท้องเสียผสมฝิ่นยา และที่ฉลากจะต้องมีข้อความว่า “ยาเสพติดให้โทษประเภทที่ 3” และ “ค าเตือน: อาจเสพ

                                                                                           ้
                  ติดให้โทษได้ ไม่ควรใช้ติดต่อกันเกิน 7 วัน” และจะต้องมีเอกสารก ากับซึ่งมีคาเตือนและขอระวังการใช้
                         (4)  ประเภทที่ 4 สารเคมีที่ใช้ในการผลิตยาเสพติดให้โทษประเภทที่ 1 หรือประเภทที่ 2 เช่น อาเซ

                  ติคแอนไฮไดรด์ที่อยู่ในอุตสาหกรรมสี อาเซติลคลอไรด์เออร์โกตามีน เออร์โกมีทริน เป็นต้น
                                      ี่
                         (5)  ประเภทท 5 ยาเสพติดให้โทษอื่น ๆ เช่น กัญชา และพืชกระท่อม
                         ผู้ที่จะซื้อยาเสพติดให้โทษเฉพาะประเภทที่ 3 ไปขายจะต้อง

                         (1)  ได้รับ “ใบอนุญาตขายยาเสพติดให้โทษในประเภทที่ 3” จากส านักงานคณะกรรมการอาหารและ

                  ยา
                         (2)  เป็นผู้ได้รับอนุญาตขายยาแผนปัจจุบันตามกฎหมายว่าด้วยยา

                         (3)  มีเภสัชกรอยู่ประจ าการตลอดเวลาท าการ และ

                         (4)  ต้องจัดท ารายงานประจ าเดือน รายงานประจ าปี แสดงการรับ-จ่าย ยาเสพติดให้โทษในประเภทที่
                  3 ให้ส านักงานคณะกรรมการอาหารและยาทราบ


                         เนื่องจากปัจจุบันมีการน ายาเสพติดให้โทษประเภทที่ 3 ที่มุ่งหมายให้ใช้ประโยชน์ทางการแพทย์ไปใช้
                  ในทางที่ผิด จึงถูกจ ากัดให้มีไว้เฉพาะในโรงพยาบาลเท่านั้น














                                                                                                             91
   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109