Page 87 - การคุ้มครองผู้บริโภคด้านยาและสุขภาพสำหรับประชาชน
P. 87

ค าจ ากัดความ

                         พระราชบัญญัติอาหาร พ.ศ. 2522 เป็นกฎหมายหลักที่ใช้ในการควบคุมอาหารและการคุ้มครอง

                  ผู้บริโภคด้านอาหารในประเทศไทย โดยให้นิยามและความหมายเกี่ยวกับอาหารไว้ ดังนี้ (ราชกิจจานุเบกษา,
                  2522c)


                         “อาหาร” หมายความว่า ของกินหรือเครื่องค้ าจุนชีวิต ได้แก  ่

                         1. วัตถุทุกชนิดที่คนกิน ดื่ม อม หรือน าเข้าสู่ร่างกายไม่ว่าด้วยวิธีใด ๆ หรือในรูปลักษณะใด ๆ แต่ไม่

                  รวมถึงยา วัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาทหรือยาเสพติดให้โทษ ตามกฎหมายว่าด้วยการนั้น แล้วแต่กรณี
                  หรือ


                         2. วัตถุที่มุ่งหมายส าหรับใช้หรือใช้เป็นส่วนผสมในการผลิตอาหารรวมถึงวัตถุเจือปนอาหาร สี และ
                  เครื่องปรุงแต่งกลิ่นรส


                         “อาหารควบคุมเฉพาะ” หมายความว่า อาหารที่รัฐมนตรีประกาศในราชกิจจานุเบกษาให้เป็นอาหาร
                  ที่อยู่ในความควบคุมคุณภาพหรือมาตรฐาน


                         “ต ารับอาหาร” หมายความว่า รายการของวัตถุที่ใช้เป็นส่วนประกอบอาหาร ซึ่งระบุน้ าหนักหรือ
                  ปริมาณของแต่ละรายการ


                         นอกจากนี้ยังมีอาหารที่ห้ามผลิต น าเข้าเพอจ าหน่าย หรือจ าหน่าย จ านวน 4 ประเภท ได้แก่ อาหาร
                                                            ื่
                  ไม่บริสุทธิ์  อาหารปลอม  อาหารผิดมาตรฐาน  และอาหารที่รัฐมนตรีก าหนด โดยแต่ละประเภทมีลักษณะดังนี้
                                      2
                                                        3
                          1
                         ประเภทและขอบเขตเพื่อการควบคุม










                         1 อาหารไม่บริสุทธิ์ ได้แก่ 1) อาหารที่มีสิ่งที่น่าจะเป็นอันตรายแก่สุขภาพเจือปนอยู่ด้วย 2) อาหารที่มีสารหรือวัตถุเคมีเจือปนอยู่ในอัตรา
                  ที่อาจเป็นเหตุให้คุณภาพของอาหารนั้นลดลงเว้นแต่การเจือปนเป็นการจ าเป็นต่อกรรมวิธีผลิต การผลิตและได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่แล้ว
                  3) อาหารที่ได้ผลิต บรรจุ หรือเก็บรักษาไว้โดยไม่ถูกสุขลักษณะ 4) อาหารที่ผลิตจากสัตว์ที่เป็นโรคอันอาจติดต่อถึงคนได้ และ 5) อาหารที่มีภาชนะ
                  บรรจุประกอบด้วยวัตถุที่น่าจะเป็นอันตรายแก่สุขภาพ

                         2 อาหารปลอม ได้แก่ 1) อาหารที่ได้สับเปลี่ยนใช้วัตถุอื่นแทนบางส่วนหรือคดแยกวัตถุที่มีคณคาออกเสียทั้งหมดหรือบางส่วนและ
                                                                          ั
                                                                                      ่
                                                                                    ุ
                  จ าหน่ายเป็นอาหารแท้นั้น 2) วัตถุหรืออาหารที่ผลิตขึ้นเทียมอาหารอย่างหนึ่งอย่างใดและจ าหน่ายเป็นอาหารแท้นั้น 3) อาหารที่ได้ผสมหรือปรุงแต่ง
                                                                                                            ื้
                  ด้วยวิธีใดๆโดยประสงค์จะปกปิดซ่อนเร้นความช ารุดบกพร่องหรือความด้อยคุณภาพของอาหารนั้น 4) อาหารที่มีฉลากเพื่อลวงหรือพยายามลวงผู้ซอ
                  ให้เข้าใจผิดในเรื่องคุณภาพ ปริมาณประโยชน์ หรือลักษณะพิเศษอย่างอื่น หรือในเรื่องสถานที่และประเทศที่ผลิต และ 5) อาหารที่ผลิตขึ้นไม่ถูกต้อง
                      ุ
                                                                                          ุ
                  ตามคณภาพหรือมาตรฐานที่รัฐมนตรีประกาศก าหนด ถึงขนาดจากผลการวิเคราะห์ปรากฏว่า ส่วนประกอบที่เป็นคณคาทางอาหารขาดหรือเกิน
                                                                                             ่
                  ร้อยละสามสิบจากเกณฑ์ต่ าสุดหรือสูงสุด หรือแตกต่างจากคุณภาพหรือมาตรฐานที่ระบุไว้จนท าให้เกิดโทษหรืออันตราย
                                                          ุ
                         3 อาหารผิดมาตรฐาน ได้แก่ อาหารที่ไม่ถูกต้องตามคณภาพหรือมาตรฐานที่รัฐมนตรีประกาศแต่ไม่ถึงขนาดดังที่กล่าวไว้ในอาหารปลอม
                  ข้อที่ 5
                                                                                                             74
   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92